9:3 صبح
سفر به شهربافت/کبک-شهرستان بافت از نواحی مهم گونههای مختلف کبک
بدست جامعه کار و تولید شهرستان بافت در دسته
9:1 صبح
بافت در یک نگاه/سفر به بافت
بدست جامعه کار و تولید شهرستان بافت در دسته
safar-be-baft:شرایط خاص ارتفاعی؛قرارگیری در مدار های پایین و ویژگی های توپوگرافی که قرار گرفتن این شهرستان بین ادامه رشته کوه های زاگرس و امتداد ارتفاعات فلات مرکزی ایران ایجاد کرده است باعث ایجاد اقلیمی کاملا متفاوت از نواحی همجوار در شهرستان بافتگردیده به گونه ای که با آغاز باران های موسمی ناشی از توده های موسمی مانسون در اواخر تابستان دما به طرز چشمگیری افت میکند همچنین قرار گیری دشت سیرجان در غرب و ارتفاعات 4400متری در شرق موجب ایجاد بادهای محلی غربی شده که در کاهش دمای تابستانه نقش موثری دارد. به همین لحاظ بافت با اقلیمی کوهستانی ومعتدل به بهشت جنوب میماند.
ارتفاعات شاخص شهرستان شامل ارتفاعات 4400متری کوه شاه در شمال و کوه های 3800متری گوغر در شمال غرب همچنین ارتفاعات خبر در جنوب به بلندای 3850متر و ارتفاعات پراکنده ی مناطق گوشک و طرنگ با متوسط ارتفاعی 3000متر است. (کوه شاه ) در محدوده ی شهرستان بافت و در 20کیلومتری شمال شرقی این شهر قرار گرفته است.نظرات متعددی در مورد وجه تسمیه ی این کوه وجود دارد؛ همانطور که از سنگ نوشته های تخت شاهزاده برمیاید کوه شاه هموراه تحت محافظت و قرق شکاربانان و قرقچیان شاه بوده و از گذشته های دور تا اواخر سلطنت ناصرالدین شاه قاجار شاهان و شاهزادگان برای تفرج و شکار به این کوهستان زیبا می آمدند؛ دلیل دیگر شکل قله ی غربی"قار باشی" است که به صورت تک قله از اکثر مناظر مشاهده می شود و با کوهستانهای اطراف اختلاف ارتفاع زیادی دارد بطوری که در روزهای صاف از سیرجان و بردسیر و تقریبا همه ی نقاط شهرستان قابل روئیت است. مرتفع ترین نقطه ی این کوهستان قله ی شرقی آن موسوم به "ننو" است که 4360متر ارتفاع از سطح دریا را داراست. قله ی قار باشی که مناظر بدیعی در زمستان دارد 4351 متر ارتفاع دارد . در گذشته جنگل زیبایی از درختان ارس و کهکم و بنه دامنه های این کوهستان را پوشانده بود که به دلیل عدم حفاظت و قطع درختان "به گفته ی محلیان برای سوخت کوره های ذوب مس و آهن" و چرای بی رویه تنها آثار معدودی از آنها در چند نقطه برجای مانده است. حیات وحش این منطقه روزگاری زبانزد بوده که با شکار بی رحمانه و تخریب و ناامنی زیستگاه به خصوص در دهه ی 60 تقریبا تمام کل و قوچ و پلنگ این منطقه نابود شد.
در سال های اخیر نیز متاسفانه با آغاز به کار معدن آهن تلخه چار شاهد ویرانی عظیمی در ارتفاع 4000متری جبهه جنوبی قله قارباشی هستیم.
درباره

جامعه کار و تولید شهرستان بافت
اندر موجودیت بافت آوردهاند که در قرن اول هجری بافت یکی از حوزههای سیرجان بوده و چون صفاریان در این دوره در بلاد کرمان منشا خدماتی بودهاند، به احتمال وافر در بافت هم اثرات خیرشان ردی داشتهاست، در اواخر قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری به بخشهایی از بافت و حومه اقطاع میگفتند و چون بافت ما سنش به دوره سلجوقیان قد کشید، تنی چند از اولاد ملک قاوَرد یا همان سلجوقیان کرمان در قسمتهایی از بافت مانند رابر سکنا گزیده و بر مردم آنجا حکمرانی میکردند. در دوره قراختائیان یکی از حکمرانان کرمان، حکمرانی بافت و ارزوئیه را به جلال الدین بن سلطان قطب الدین واگذار کرد. در دوره آل مظفر برخی پادشاهان در بافت و ارزوئیه به تاخت و تاز مشغول بوده و جنگ امیر مظفر با شیخ ابواسحاق در بافت روی دادهاست. در دوره صفویه افشارها در بافت ظهور پیدا کردند و سرآغاز افشاری خود را اوایل همین عصر صفوی به سال ۹۱۶ ه. ق با رئیس ایلی درگاه قلی بیگ بر کرسی بافت نشاندند و بر همین اساس به بافت در آن زمان اقطاع افشار میگفتند. در دوره نادری ساکنان بافت (طوایف اقطاع و افشار) از حمایت نادرشاه نه تنها بهره نجستند، بلکه گرفتار نادری نادرشاه شدند و همین بس وقتی که نادر به کرمان آمد، چون خاندان قلی بیگ افشار را فربه دید، فربه بودن خاندان قلی بیگ را بهانه قرار داد و سر او را در سوراخ تنگی در دیوار گذاشتند و با طناب و دو گاو سر از تن خاندان قلی بیگ جدا کردند. پس از بی مهریهای نادر شاه به بافت، تاریخ بافت به زندیه رسید، در این دوره ۸ هزار سوار و تفنگچی کریم خان زند به سرکردگی نضیرخان لاری حاکم لار که قصد تصرف کرمان را داشت، ابتدا وارد ارزوئیه و از آنجا به اقطاع آمدند و سپس به قصد تصرف کرمان از بافت برفتند. و اما در دوره قاجار و قاجاریه، بافت بصورت ملوک الطوایفی اداره میشد و هر ناحیه اش برای خود کلانتر و یا کدخدایی می داشتهاست. میرزاحسین وزیر ،علی محمد خان، عدل السلطان، ملا غلامحسین خان بافتی (امین الرعایا)، صمدالله شیبانی (امین دیوان) و مرات اسفندیاری از آن جمله حاکمان و کلانتران بودهاند. در اواخر همین دوره بخش وسیعی از بافت تحت نفوذ غنجعلی خان افشار، ایلخان بزرگ قرار گرفت و بعد از او حاکمیت اقطاع و افشار به برادرش هژبرالسلطنه واگذار شد. افراد دیگری مانند مرتضی قلی خان سرهنگ ،میرزا خان سر